وَاِذْ یَرْفَعُ
يَزْ فَ عُ اِبْرٰهٖمُ
اِبْ رَا هِىْ مُلْ الْقَوَاعِدَ
قَ وَاعِ دَ مِنَ
مِ نَلْ الْبَیْتِ
بَىْ تِ وَ اِسْمٰعِیْلُ ؕ
وَاِسْ مَا عِىْٓ لْ رَبَّنَا
رَبّ بَ نَا تَقَبَّلْ
تَ قَبّ بَلْ مِنَّا ؕ
مِنّ نَا اِنَّكَ
اِنّ نَ كَ اَنْتَ
اَنّ نَ كَ السَّمِیْعُ
سَ مِىْ عُلْ الْعَلِیْمُ
عَ لِىْٓ مْ